‘Het geluk opnieuw gevonden’

 

Roy was iemand die altijd aan het werk was als portier – het liefst wel 16 uur per dag. De dag voordat het noodlot toesloeg nam hij nog de trap naar 12 hoog en voelde hij zich helemaal prima. Een dag later kon hij plotseling in zijn eigen huis de trap niet meer af. Diagnose: ernstige hartritmestoornissen in combinatie met een afwijking aan de hartspier. 

 

Ernstige hartritmestoornissen en afwijking hartspier

“Toen mijn huisarts mij doorstuurde naar de 1e hulp was er toevallig een hartspecialist aanwezig die mij onderzocht en daarna direct vertelde; ‘u kunt nooit meer werken’. Ik dacht nog, die man is gek. Helaas heeft hij gelijk gekregen”, vertelt Roy. Hij voelde zich als een oude man van 85 jaar. Gelukkig gaat het zes jaar later weer beter, maar nog steeds kan de Limburger fysiek heel weinig. “Van een heel klein stukje lopen of een lichte inspanning raak ik al helemaal buiten adem.”

‘Angst levert niets op’

Met de aandoening die Roy heeft kan hij in principe prima 100 jaar worden, maar beter worden is niet aan de orde. Door de vermoeidheid en benauwdheid heeft Roy een half jaar lang in angst geleefd, bang om iets voor het laatst mee te maken. Dat moest anders besloot hij. “Angst levert niets op. Ik heb alles op een rijtje gezet en naar mijn drie kinderen gekeken. Hoe moeten ze zich mij herinneren? Toch niet als iemand die altijd op de bank zit. Vanaf toen heb ik mijn hart gevolgd.”

 

Behandelprogramma via Ciro

“In 2012 ben ik bij Ciro terecht gekomen en ben gestart aan het beginassessment. Drie dagen lang heb ik allerlei tests ondergaan. Mijn persoonlijke doelen waren niet dat ik weer kon lopen of fietsen, ik wilde voor mijn kinderen kunnen zorgen. Toen dit alles zo plots gebeurde was mijn jongste net 7 maanden oud.” Na de uitslag van het beginassessment is in overleg met Roy besloten dat hij dichter bij huis zou revalideren, bij een van de samenwerkingspartners van Ciro, Maastricht UMC+.

Hier volgde hij 8 weken lang, 3x keer per week van 8.45 – 11.30 uur en later nog eens 8 weken 2x per week een op maat samengesteld behandelprogramma. “Ik heb echt heel goede begeleiding gehad, je krijgt aangeboden wat bij je past.” Naast een kracht- en trainingsprogramma afgestemd op de mogelijkheden van Roy heeft hij veel baat gehad bij het gesprek met de ergotherapeut over timemanagement en bij de behandeling van de diëtiste. “Ik dacht dat we goed aten maar dat viel tegen. Ik ben zoutlozer gaan eten. Ook hebben we een waterkoeler aangeschaft en drinken we water in plaats van frisdrank.” 

Labradoodle.jpg

Resultaat

Het resultaat was dat Roy weer voor zijn kinderen kon zorgen. Ook lukte het om van een half uur autorijden naar twee uur te gaan. Kortom, een stukje mobiliteit was teruggewonnen!
Omdat Roy graag meer wilde afvallen is hij na de behandeling met zijn vrouw op eigen initiatief gaan sporten en heeft hij verdere hulp gezocht ten aanzien van begeleiding rondom voeding. Door allerlei tegenslagen is dat op een lager pitje komen te staan. Nu het weer beter gaat wil Roy dit graag weer oppakken.

Opnieuw geluk: Labradoodles

Hoewel de hartaandoening van Roy heel bepalend is voor zijn leven, ziet hij de dingen positief in en heeft hij zijn geluk opnieuw gevonden. “Ik zie mijn kinderen nu heel veel, ik draai mee in het huishouden, al kan ik bijvoorbeeld door mijn aandoening niet poetsen. Dat had ik anders nooit zo meegemaakt.” Daarnaast heeft de Limburger zijn passie gevonden in het door zijn vrouw opgezette fokprogramma van labradoodles. Sommige van deze honden worden ingezet als ‘hulphond’ voor kinderen met asperger, ADHD of bijvoorbeeld autisme. “Labradoodles benaderen iemand rustig, willen knuffelen en geven veel aandacht. Daarnaast kunnen 95 van de 100 mensen met een allergie wel tegen dit ras.”

Roy heeft nu 7 labradoodles in huis en 20 van zijn honden verblijven bij zogenaamde gastgezinnen die met alle liefde voor de beesten zorgen. Deze labradoodles worden ingezet voor het fokprogramma. “De gefokte pups verlaten met 8 weken het nest hier in Maastricht. Eerder nog worden ze getest door een externe gedragsdeskundige die aangeeft of een pup in aanmerking komt als hulphond.”

De labradoodles van Roy en zijn vrouw Monique komen van over heel de wereld; Canada, Australië, Engeland en Amerika. Dit alles zorgt ervoor dat er gezonde en sterke honden worden gefokt. “Wij zijn veel bezig met het plannen van het programma en te zorgen dat alles goed verloopt.” En dat het goed loopt bewijst ook de wachtlijst van ruim 9 maanden.